Wooodstock

Bartek tuż po otwarciu oczu przypomniał sobie cały wczorajszy wieczór. Stał się ofiarą kaca mordercy. Najchętniej nie ruszał by się z namiotu tyle że już słyszał nawoływanie kolegów aby wstawał bo czas świętować pierwszy dzień najpiękniejszego festiwalu świata. Niechętnie wygramolił się na zewnątrz , światło dzienne oślepiło go w pewnym momencie na tyle że  nie wiedział co się z nim dzieje. Gdy doszedł do siebie trzymał w ręku grubego skręta.

-Masz ziomek. Najlepsze lekarstwo na kaca. –Powiedział do niego Sroka Jeden z przyjaciół poznanych na miejscu

-Nie mam Kaca stary. Po prostu troszeczkę boli mnie głowo i tyle.-odpowiedział naburmuszony Bartek. Wiedział że nie może pokazać kolegom swojej słabości . Co innego gdyby był tu tylko Sroka. On potrafił zrozumieć  człowieka.

-Ta nie masz kaca mówisz? To dlaczego ubrałeś bluzkę  nie tak jak trzeba? –Krzykną do niego Homer.

-Dajcie chłopakowi spokój. A ty Homer nie pamiętasz jak wczoraj wzięło cię na wymioty i trzeba było pozbyć się Pinokia? –Zaoponował Kamil.

-Oj dałbyś już spokój Sroka.-odpowiedział Homer.

Pinokio w zasadzie był to kawał drewna który nie przysłużył się w budowaniu obozowiska , dlatego tez  uzyskał takie zaszczytne  imię.

-Dobra ludzie ja lecę pod krany. Muszę zmyć z siebie tą cholerną noc.- powiedział Bartek ruszając w stronę namiotu aby wyjąć  ręcznik i żel pod prysznic.-Idzie ktoś ze mną? –Odpowiedziała mu cisza dlatego ruszył w stronę kranów.

Idąc rozmyślał o tym że już dziś rozpoczną się pierwsze koncert. Sam czekał na ostatni dzień. Sabaton . Już raz przez głupotę nie poszedł na ich koncert , tym razem jednak będzie inaczej .

-Sorry wiesz może gdzie są krany- spytała go rudo włosa dziewczyna która perfidnie przerwała mu rozmyślania.

-Ta. Cały czas prosto. I w prawo.-Powiedział na odczepnego Bartek.

-Nie chciałbyś mnie zaprowadzić?

-Jakoś nie bardzo mam ochotę.

-Trudno. –Powiedziała dziewczyna odchodząc.

Nie chciał sprawić jej przykrości. Po prostu nie ma tego ranka ochoty na rozmowę z kim kolwiek. Jego celem jest spłukać się lodowatą wodą  i powrócić do świata żywych .

Do kranów miał spory kawałek ale jego oczy cieszyły się na widok wioski która już najwyraźniej zaczynała żyć.  Idą przyglądał się ludziom który przyciągali uwagę  swoim zachowaniem bądź  ubiorem . Widział  grubego faceta który miał tabliczkę „Zeus. Zbieramy na przywrócenie dawnej świetności”  Kobietę która  pozwalała się przytulać za 50gr. Paczkę chłopaków  którzy chodzili z kubkiem żeby im dolać piwa. Drobnych złodziejaszków którzy kradli bransoletki woodstokowe.

-Stary po co idziesz dalej?

Słysząc znajomy głos Bartek spojrzał w kierunku z którego  dochodził. Dopiero gdy rozejrzał się po okolicy spostrzegł że już  trzydzieści metrów temu powinien skręcić.

-Dzięki Koniu . Gdybyś się tu nie pojawił,  musiał bym pewnie spory kawał się cofnąć.

-E tam . Ja właśnie się umyłem także mykam do obozu.  Tylko się nie zawierusz! Pamiętaj !

 Mówiąc to ruszył w przeciwną stronę  niż nasz bohater. „ach kochany koniu” pomyślał Bartek . I miał racje. Koniu potrafił poświęcić wszystko dla swoich przyjaciół. Nie raz już ratował kogoś z niezłych tarapatów pomimo tego że jest tu dopiero dwa dni.

-To jest to czego potrzebowałem! Achh zimna  wodo nacieraj! –Mówił Bartek biorąc prysznic.

Gdy już się umył i zaczął trzeźwo myśleć stwierdził że jeszcze nic nie jadł tego dnia a jest już godzina trzynasta. „tak to właśnie jest na woodzie pierw skręt i piwo potem jedzenie” - pomyślał.

Gdy już dotarł do obozu wpadł tylko po portfel do namiotu i już chciał opuścić obozowisko gdy usłyszał wołanie Sroki:

-Ty , młody gdzie idziesz co? Ładnie to tak się wymigiwać i nawet z  kolegą małego drinka nie wypić ?

-Sorry stary , ale padam z nóg  .. jeszcze nic nie jadłem

-Na jedzenie  przyjdzie pora potem !  Koniu podaj no koledze kubeczek i wlej wódki od serca no!

-Się robi!

-Nienawidzę was ,wiecie o tym? -powiedział Bartek  odbierając kubek z wódką od kolegi.

-Pitolisz . To co panowie za dzisiejszy dzionek? –Powiedział Kamil poczym wypił całą zawartość swojego kubka.

Jak zwykle mieli wypić tylko po jednym kubeczku wódki , skończyło się na litrze wódki.  Ani się obejrzeli a zegar wskazywał godzinę czternastą trzydzieści pięć.  Za pół godziny  oficjalnie rozpoczęcie  Woodstocku ! Wszyscy zerwali się z podłogi  ruszając w stronę namiotów. Za chwile zawołają dziewczyny aby stawiały im irokezy  ,farbowały włosy , przebijały uszy. Lecz teraz każdy  idzie ubrać się  tak aby było im wygodnie gdy będą tańczyć pogo lub skakać w rytm muzyki ukochanych zespołów.  Bartek ubierze jak zwykle swoje wytarte czarne  rurki , czarną ćwiekowaną  na ramionach romaneskie  bluzę  Sabatonu  oraz swoje dwa pieszczochy. Gdy już przystroił się w swoje ulubione ciuchy   wyszedł z namiotu by ubrać glany.

-Siemasz. Zrobić ci irokeza?- Bartek staną jak wryty. To ta sama dziewczyna którą spławił „rano” gdy szedł się myć .

-Cześć. Nie . Poradzę  sobie jakoś. Ale dzięki za fatygę.

-Daj spokój  Bartek!  To naprawdę nic wielkiego.

-Umiesz to w ogóle robić?  Moja włosy bez  tapirowania nie będą stały.

-Tak , zobaczysz efekty . Zamykaj oczy i siedź cicho!

Nie wiadomo z jakiś przyczyn Bartek posłuchał rudej dziewczyny. Widać było że miała wprawę w tym co robiła. Po pięciu  minutach jego czerwony irokez stał i żaden kosmyk włosów nie opadał .

-Dzięki wielkie . Tak właściwie skąd wiesz jak się nazywam ?

-Byłam tu wczoraj , ale najwidoczniej byłeś tak pijany że mnie nie pamiętasz. Spodobało mi się to co mówiłeś o nazistach.

-Tak?  Jak pewnie już wiesz nienawidzę nazistów a  ty wylatujesz tu z glanami które mają białe sznurowadła  zawiązane w drabinkę?

- Po prostu pasują mi do martensów?

-I nie masz nic wspólnego ze skinheadami ?

-Nie obrażaj mnie.

-Dobra już dobra. Wyluzuj, tylko pytam tak ?  Ałł…. –zawył z bólu Bartek gdy Ruda celowo pociągnęła go za włosy.

-Cienias.

-Dzięki  za postawienie włosów  , ile kasy Ci wiszę za to cudo  ? – powiedział chłopak  wyjmując portfel.

-Nic  . Robiłam to bo chciałam żebyś wyglądał jak człowiek . Wybacz ale sam nie umiesz doprowadzić się do ładu- odpowiedziała z wyraźną satysfakcją  w głosie.

- W takim razie zaszczycę cię swoim towarzystwem , jeśli tylko masz na to ochotę .  I ..no tego.. możesz mi przypomnieć swoje imię ?  Jakoś wypadło mi z głowy.

-Imiona są nie ważne.  Mówią na mnie Gotka.

-A więc ,Gotko ruszajmy w wir koncertowania pogowania !

To powiedziawszy Bartek skierował się w stronę wyjścia z ich obozu. Kątem  oka zauważył że dziewczyna idzie za nim. Jej twarz nie wyraża jakich kol wiek uczuć , nie cieszy się, nie jest też smutna.

Jedyne co robi to dokładnie przygląda się mu, bada każdy element jego ubioru  , wyglądu.

W pewnym momencie zrównali się krokiem.  Szli w milczeniu przez tłum ludzi którzy nie zwracali na nich żadnej uwagi.  Tu-na Woodstocku - każdy wygląda inaczej  a zarazem podobnie do każdej osoby którą mijał.  Bartkowi podobało się to , nie lubił wokół  swojej osoby robić szumu.  Chciał mieć święty spokój.  Po kilku minutach usłyszeli grający zespół. Nie rozpoznali  na początku kto jest teraz na scenie  , byli przekonani bowiem że zdążą jeszcze  na uroczyste otwarcie tego festiwalu , jednak za późno wyszli z obozu i rozpoczęcie Wooda obejrzeć mogą sobie jedynie w telewizji.

-Słyszysz ?! To Analogs! – wykrzyknął chłopak.

-Lecimy tam . Rozumiesz. Musimy.Być.W.Pogo.Pod.Sceną.

-  Dwa razy … - nie dokończył Bartek , gdyż  zaczęli biec.  Chwycili się za ręce aby nie zgubić się w śród tłumu. Biegli jak opętani, nie oglądali się na ludzi który potrącali , nie  którzy próbowali ich szarpać  do tyłu aby powiedzieć im co myślą o ich przedzieraniu się przez tłum . Jednak nic z tego nie wyszło., para biegła tak długo aż im oczom ukazał się scena. Byli tak blisko że mogli bez problemu wdrapać się na scenę.

-A teraz specjalnie dla Brudasów którzy  wpadli na Woodstock zagramy o!Młodzież!  ! !  - powiedział do publiczności Dominik "Harry"Pryzma wokalista kapeli.

W momencie gdy perkusista wybił rytm , gitarzyści uderzyli w wiosła  tłum zaczął szaleć. Wszyscy skakali , machali rękoma nogami  w rytm piosenki.

 Nagle ktoś  zaczął krzyczeć:

-Ściana śmierci ! Ściana Śmierci dla Harego! .Ściana !

Na te słowo wszyscy którzy byli w okolicach sceny rozstąpili się na dwa rzędy . Pech chciał że Gotka i Bartek znaleźli się idealnie naprzeciw siebie. Zanim to spostrzegli , nastąpiło już zamkniecie ściany , obie grupy natarły na siebie.  Gotka poczuła że traci równowagę lecz w porą ktoś ą złapał. To był Bartek.

-Nie pozwolę Ci upaść Gotko . – wyszeptał jej do ucha.

-Jestem Julia, kochanie. A teraz chodźmy stąd. Myślę że chcesz zmienić mi moją ubłoconą bluzkę

Gdy wyszli już z tłumu Bartek powiedział:

-Prowadź do swojego namiotu.

-Oczywiście. Widzisz, ja zawsze dostaję to czego chce.

-To znaczy ?

-Wczoraj założyłeś się ze mną że nie będę wstanie cię uwieść …

-Różne głupoty mówię gdy jestem pijany – przerwał jej chłopak delikatnie całując ją w usta. –Pamiętam cię doskonale z wczoraj,  jednak bałem się że twoje wczorajsze „kocham cię” było złudzeniem.

Tekst dedykuje Brudasom z Tczewa  Przepraszam za białe pole w pewnym miejscu tekstu .Nie Umiem tego zmienic :(